ഏകജാലക ബോര്‍ഡ് വഴി വ്യവസായങ്ങള്‍ക്ക് അനുമതി നല്‍കുന്ന പ്രക്രിയ സംസ്ഥാന സര്‍ക്കാര്‍ പുനര്‍സംവിധാനം ചെയ്തത് ഫലം കാണുന്നുവെന്ന് കണക്കുകള്‍. കഴിഞ്ഞ നാലു വര്‍ഷത്തില്‍ 3,604.70 കോടി രൂപയുടെ പദ്ധതികള്‍ക്ക് അനുമതി ലഭിച്ചതായി സംസ്ഥാന സര്‍ക്കാര്‍ വ്യക്തമാക്കി.

ഇവയിലൂടെ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടതാകട്ടെ 34,786 തൊഴിലവസരങ്ങളും. പദ്ധതിക്ക് അപേക്ഷിച്ച് 30 ദിവസത്തിനുള്ളില്‍ വ്യവസായങ്ങള്‍ക്ക് അനുമതി നല്‍കാനാണ് ഏകജാലക സംവിധാനം സര്‍ക്കാര്‍ ഏര്‍പ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നത്. 1999ല്‍ പാസാക്കിയ ഈ നിയമം അനുസരിച്ച് അനുമതി ലഭിക്കുന്നതിന് 45 ദിവസത്തെ സമയമാണ് നിഷ്‌കര്‍ഷിച്ചിരുന്നത്.

നിലവിലെ എല്‍ഡിഎഫ് സര്‍ക്കാരാണ് അതില്‍ ഭേദഗതി വരുത്തി കാലയളവ് 30 ദിവസമാക്കി കുറച്ചത്.

2016 ജൂണ്‍ മുതല്‍ ചീഫ് സെക്രട്ടറി അധ്യക്ഷനായ ഏകജാലക ബോര്‍ഡ് 12 തവണ യോഗം ചേര്‍ന്ന് വിവിധ അനുമതികളില്‍ തീരുമാനമെടുത്തതായി സര്‍ക്കാര്‍ കണക്കുകള്‍ പറയുന്നു. 3,604.70 കോടി രൂപയുടെ 29 പദ്ധതികള്‍ക്കാണ് ഈ കാലയളവില്‍ അനുമതി നല്‍കിയത്.

15 കോടിയലധികം നിക്ഷേപസാധ്യതയുള്ള വ്യവസായങ്ങള്‍ക്കാണ് ഏകജാലക സംവിധാനം വഴി ദ്രുതഗതിയില്‍ അനുമതി ലഭിക്കുന്നതെന്ന് കേരള സംസ്ഥാന വ്യവസായ വികസന കോര്‍പറേഷന്‍(കെഎസ്‌ഐഡിസി) മാനേജിംഗ് ഡയറക്റ്റര്‍ എസ് ഹരികിഷോര്‍ ഐഎഎസ് പറഞ്ഞു.

പ്രസ്റ്റീജ് ഗ്രൂപ്പിന്റെ 750 കോടി രൂപയുടെ വാണിജ്യ പദ്ധതി ഇതില്‍ പ്രധാനമാണ്. 539 കോടി രൂപ മുതല്‍മുടക്കില്‍ ബിലീവേഴ്‌സ് ചര്‍ച്ച് നിര്‍മിക്കുന്ന 1500 കിടക്കകളുള്ള സൂപ്പര്‍ സ്‌പെഷ്യാലിറ്റി ആശുപത്രിയും ഇതില്‍ പെടും. ലേക് ഷോര്‍ ആശുപത്രിയുടെ 363.50 കോടി രൂപയുടെ വികസന പദ്ധതി, പിറ്റിഎല്‍ എന്റര്‍പ്രൈസസിന്റെ 250 കോടി രൂപയുടെ വികസന പദ്ധതി, കിംസ്‌ഹെല്‍ത്ത് കെയര്‍ മാനേജ്‌മെന്റിന്റെ 210 കോടി രൂപയുടെ വികസന പദ്ധതി തുടങ്ങിയവയും അനുമതി ലഭിച്ചവയില്‍ പെടുന്നു.

യഥാര്‍ത്ഥ നിയന്ത്രണ രേഖയില്‍ (എല്‍എസി) ഇന്ത്യയും ചൈനയും തമ്മില്‍ മുഖാമുഖം നിലയുറപ്പിച്ചിട്ട് 100 ദിനരാത്രങ്ങള്‍ പിന്നിട്ടിരിക്കുന്നു. ഇന്ത്യയുടെ വടക്കുകിഴക്കന്‍ അതിര്‍ത്തിയില്‍ ഗാല്‍വാന്‍ താഴ്‌വര മുതല്‍ ഡെംചോക് വരെയുള്ള വിവിധ പ്രദേശങ്ങളിലാണ് വമ്പന്‍ യുദ്ധസന്നാഹങ്ങളൊരുക്കി ഇരു സൈന്യങ്ങളും കാത്തിരിക്കുന്നത്.

സൈനികോദ്യോഗസ്ഥ തലത്തില്‍ തുടരുന്ന ചര്‍ച്ചകള്‍ ഇതുവരെ പൂര്‍ണ തോതില്‍ ഫലം കണ്ടിട്ടില്ല. ഫിംഗര്‍ 4 വരെ കടന്നുകയറിയ ചൈന പിന്നോട്ടടിക്കണമെന്ന് ഇന്ത്യ നിരന്തരം ആവശ്യപ്പെടുന്നു. തങ്ങള്‍ക്കവകാശപ്പെട്ട ഭൂമിയിലാണ് സൈന്യത്തെ വിന്യസിച്ചതെന്നും ഇന്ത്യ പിന്നോട്ടു മാറണമെന്നുമാണ് ചൈനയുടെ പ്രതികരണം. ചുരുക്കത്തില്‍ ദീര്‍ഘകാല ഉരസലിലേക്കാണ് കാര്യങ്ങള്‍ നീങ്ങുന്നത്.

ചൈനയുടെ നീക്കങ്ങള്‍ പ്രവചനാതീതമാണെങ്കിലും 1962 ലേതുപോലെ ഒരു യുദ്ധത്തിലേക്ക് ഈ സംഘര്‍ഷം നീങ്ങാനുള്ള സാധ്യത അനുദിനം വിരളമായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു എന്നതാണ് വാസ്തവം. അതിനുകാരണം ഇന്ത്യ ആര്‍ജ്ജിച്ചെടുത്ത സൈനിക ശേഷിയും ഭൗമ രാഷ്ട്രീയ സൗഹൃദവുമാണ്. ഇതില്‍ രണ്ടാമത്തെ കാര്യത്തെയാണ് ബെയ്ജിംഗ് ഏറ്റവുമധികം ഭയക്കുന്നതും. ഇന്ത്യക്ക് നേരെ ചൈനീസ് ആക്രമണമുണ്ടാകുന്ന പക്ഷം, പ്രത്യാക്രമണം നടത്താന്‍ യുഎസ് അടക്കം ഡസനോളം സുഹൃദ് രാജ്യങ്ങള്‍ പൂര്‍ണ സജ്ജരാണ് എന്ന യാഥാര്‍ത്ഥ്യം ചൈനയെ തെല്ലൊന്നുമല്ല ചിന്താ കുഴപ്പത്തിലാക്കുന്നത്.

തങ്ങളുടെ അടുത്ത സൃഹൃത്തെന്ന് കരുതിയിരുന്ന റഷ്യക്ക് പോലും കൂടുതല്‍ അടുപ്പം ന്യൂഡെല്‍ഹിയോടുണ്ടെന്ന പൊള്ളുന്ന യാഥാര്‍ത്ഥ്യം ചൈനയിലെ ഷീ ജിന്‍ പിംഗ് സര്‍ക്കാര്‍ സമീപകാലത്ത് തിരിച്ചറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ഇതൊക്കെയാണെങ്കിലും നുഴഞ്ഞുകയറിയ ഇടങ്ങളില്‍ നിന്ന് ഒഴിഞ്ഞുപോകാന്‍ അവരുടെ ദുരഭിമാനം സമ്മതിക്കുന്നുമില്ല. തന്ത്രപരമായി പ്രാധാന്യമേറിയ ദൗലത്ത് ബേഗ് ഓള്‍ഡിയടക്കമുള്ള ഉയര്‍ന്ന സ്ഥലങ്ങള്‍ ഇന്ത്യയുടെ പക്കലാണെന്നത് ചൈനയുടെ പരിഭ്രമം വര്‍ധിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്.

തന്ത്രങ്ങള്‍ മാറുന്നു

ശത്രുവിന് എളുപ്പം കടന്നുവരാന്‍ സാധിക്കാത്തവണ്ണം അതിര്‍ത്തി മേഖലയിലെ ഭൂപ്രകൃതി അവികസിതമായും ദുഷ്‌കരമായും സൂക്ഷിക്കുകയെന്ന പരമ്പരാഗത യുദ്ധതന്ത്രത്തില്‍ മാറ്റം വരുത്തിക്കൊണ്ട് വന്‍തോതില്‍ റോഡ്, പാലം നിര്‍മാണങ്ങളും ദ്രുത ഗതിയിലുള്ള സൈനിക നീക്കത്തിന് സഹായകരമാവുന്ന ഭൗതിക സൗകര്യങ്ങള്‍ സജ്ജമാക്കിയും രണ്ടാം മോദി സര്‍ക്കാര്‍ നടത്തിയ നീക്കങ്ങളാണ് ചൈനയെ സംശയാലുവാക്കിയത്.

1962 ലെ യുദ്ധത്തിന് ശേഷമാണ് അതിര്‍ത്തി മേഖല അവികസിതമായി സൂക്ഷിക്കുന്ന യുദ്ധതന്ത്രം ഇന്ത്യ സ്വീകരിച്ചിരുന്നത്. പിന്നീടുള്ള ദശകങ്ങളില്‍ ചൈനയെ പരമാവധി പിണക്കാതിരിക്കാനും കൂടുതല്‍ അടുക്കാനുമുള്ള ശ്രമങ്ങള്‍ ഇന്ത്യ നടത്തി. പാകിസ്ഥാനെ പ്രത്യക്ഷമായി പിന്തുണച്ചും പരോക്ഷമായി സഹായിച്ചും ഇന്ത്യയെ സമുദ്രത്തിലൂടെയടക്കം വലയം ചെയ്തും ചൈന വിശ്വാസ വഞ്ചന കാട്ടിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു.

മോദിയും പിംഗും

സ്വേച്ഛാധിപതിയായ ഷീ ജീന്‍ പിംഗ്, ചൈനീസ് കമ്യൂണിസ്റ്റ് പാര്‍ട്ടിയുടെയും ഭരണകൂടത്തിന്റെയും തലപ്പത്തെത്തിയതോടെ ഇന്ത്യയെയും ലോകത്തെയും വെട്ടിപ്പിടിക്കാനുള്ള വ്യാളീമോഹങ്ങള്‍ക്ക് തീവ്രത കൂടി. ബെല്‍റ്റ് ആന്‍ഡ് റോഡ് ഇനിഷ്യേറ്റീവ് (ബിആര്‍ഐ) എന്ന പട്ടുപാതയിലൂടെ ഈ അജണ്ട നടപ്പാക്കാന്‍ ചൈന തുനിഞ്ഞിറങ്ങിയതോടെയാണ് അതിര്‍ത്തിയില്‍ റോഡുകളടക്കം അടിസ്ഥാന സൗകര്യങ്ങള്‍ വികസിപ്പിക്കുകയെന്ന യുദ്ധതന്ത്രത്തിലേക്ക് ഇന്ത്യ ചുവടുമാറ്റിയത്.

തീവ്ര ദേശീയവാദിയായ നരേന്ദ്ര മോദി ഡെല്‍ഹിയില്‍ അധികാരത്തിലേറിയതോടെയാണ് പാക്, ചൈനീസ് അതിര്‍ത്തിയില്‍ പ്രതിരോധത്തിനും ആക്രമണത്തിനും തുല്യ പ്രാധാന്യം നല്‍കുന്ന യുദ്ധതന്ത്രത്തിലേക്ക് ഇന്ത്യ തിരിഞ്ഞത്. ലഡ്ഡാക്കിലും അരുണാചലിലും കണ്ണുവെച്ചിരുന്ന ചൈനയ്ക്ക്, നേരത്തെ ഇന്ത്യയില്‍ നിന്ന് പിടിച്ചെടുത്ത അക്‌സായ് ചിന്‍ നഷ്ടപ്പെടുമെന്ന ആശങ്ക ഇതോടെ സംജാതമായി.

പാക് അധീന കശ്മീര്‍ ഇന്ത്യ പിടിച്ചെടുത്തേക്കുമെന്നും സിപിഇസി (ചൈന പാക് സാമ്പത്തിക ഇടനാഴി) എന്നെന്നേക്കുമായി അടയുമെന്നും ബെയ്ജിംഗ് ഭയക്കുന്നു. സമീപകാലത്തെ ഏറ്റവും വലിയ ഇന്ത്യ-ചൈന സംഘര്‍ഷത്തിന് ഇങ്ങനെ നിരവധി തലങ്ങളുണ്ട്.

റഫേലിനുത്തരം ട്രയംഫ്?

സ്ഥാപിത കേന്ദ്രത്തില്‍ നിന്ന് 400 കിലോമീറ്റര്‍ ദൂരത്തിലും 30 കിലോമീറ്റര്‍ ഉയരത്തിലുമുള്ള വ്യോമ പരിധിയില്‍ പ്രവേശിക്കുന്ന അനേകം ടാര്‍ഗറ്റുകളെ ഒരുമിച്ച് തകര്‍ക്കാന്‍ ശേഷിയുള്ള നിലവിലെ ഏറ്റവും മികച്ച വ്യോമ പ്രതിരോധ സംവിധാനമാണ് റഷ്യയുടെ എസ് 400 എന്ന ട്രയംഫ്. എസ് 400 നല്‍കാനുള്ള കരാര്‍ ചൈനയുമായും ഇന്ത്യയുമായും റഷ്യ ഒപ്പിട്ടിട്ടുണ്ട്. ചൈനയ്ക്ക് 2018 ല്‍ ട്രയംഫിന്റെ ആദ്യ യൂണിറ്റ് ലഭിച്ചു.

ഇന്ത്യക്ക് 2021 ല്‍ ഈ സാങ്കേതിക വിദ്യയുടെ ആദ്യ യൂണിറ്റുകള്‍ നല്‍കാനാണ് ധാരണയായിരുന്നത്. എന്നാല്‍ 2020 അവസാനത്തോടെ ഇവ കൈമാറുമെന്ന് പ്രതിരോധമന്ത്രി രാജ്‌നാഥ് സിംഗിന്റെ മോസ്‌കോ സന്ദര്‍ശനത്തില്‍ ഇന്ത്യ ഉറപ്പാക്കിയിട്ടുണ്ട്. അതേ സമയം ഈ വര്‍ഷം ചൈനയ്ക്ക് നല്‍കേണ്ടിയിരുന്ന ട്രയംഫിന്റെ രണ്ടാം യൂണിറ്റിന്റെ കൈമാറ്റം മോസ്‌കോ തടഞ്ഞിട്ടുമുണ്ട്.

ട്രയംഫ് ചൈനയുടെ പക്കലുള്ളപ്പോള്‍ റഫേലുകൊണ്ട് എന്താണ് പ്രയോജനമെന്ന ചോദ്യമാണ് പ്രതിരോധ വൃത്തങ്ങളില്‍ ഇപ്പോള്‍ ഉയരുന്നത്. വടക്കുകിഴക്കന്‍ അതിര്‍ത്തിയിലടക്കം ഇന്ത്യയുമായി തര്‍ക്കമുള്ള പ്രദേശങ്ങളിലെല്ലാം ട്രംയംഫ് മിസൈല്‍ കവചം ചൈന സ്ഥാപിക്കുമെന്നാണ് വിലയിരുത്തല്‍. എന്നിരുന്നാലും ട്രയംഫിനെയും വെട്ടിച്ച് ഉദ്ദേശിച്ച കാര്യം നേടാന്‍ റഫേലിന് കരുത്തുണ്ടെന്ന് ചൂണ്ടിക്കാട്ടപ്പെടുന്നു.

കണ്ണ് വെട്ടിക്കാന്‍ മിടുക്കന്‍

ലോകത്തെ എറ്റവും മികച്ച റഡാര്‍ സംവിധാനങ്ങളുടെ കണ്ണ് വെട്ടിക്കാന്‍ റഫേലിനുള്ള ശേഷിയാണ് ഇവയെ എതിരാളികളുടെ പേടിസ്വപ്നമാക്കുന്നത്. എസ് 400 ട്രയംഫിന്റെ റഡാര്‍ തരംഗങ്ങളില്‍ പെടാതെ ഭൂമിയോട് ചേര്‍ന്ന് താഴ്ന്ന് പറക്കാനും ഇതേ ഉയരത്തില്‍ നിന്നുകൊണ്ടു തന്നെ ലക്ഷ്യ കേന്ദ്രങ്ങളിലേക്ക് മിസൈലുകള്‍ തൊടുക്കാനും ദസ്സോ ഏവിയേഷന്‍ നിര്‍മിച്ച ഈ വിമാനത്തിനാവും. ഡിജിറ്റല്‍ ടെറെയ്ന്‍ ഡാറ്റാബേസ് അധികരിച്ച് പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്ന ഫ്‌ളൈറ്റ് കണ്‍ട്രോള്‍ സംവിധാനമാണ് ഈ ശേഷി നല്‍കുന്നത്.

കരുത്തുറ്റ റഡാറുകള്‍

വ്യോമ പ്രതിരോധ സംവിധാനങ്ങളുടെ നിര്‍മിതിക്ക് പേരുകേട്ട ഫ്രാന്‍സിലെ തെയ്ല്‍സ് ഗ്രൂപ്പ് വികസിപ്പിച്ച ആര്‍ബിഇ-2 റഡാറുകളാണ് റഫേലിന് കരുത്ത് പകരുന്നത്. 2010 വരെ ഫ്രഞ്ച് വ്യോമസേന മാത്രമാണ് റഫേല്‍ യുദ്ധവിമാനങ്ങള്‍ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നത്. റഡാറുകളുടെ ശേഷി കാര്യമായി വികസിപ്പിക്കേണ്ട ആവശ്യം ഫ്രഞ്ച് സൈന്യത്തിന് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. 2012 ല്‍ ഇന്ത്യ റഫേല്‍ വാങ്ങാനുള്ള താല്‍പ്പര്യം അറിയിച്ചു. ഈജിപ്റ്റും ഖത്തറും വിമാനങ്ങള്‍ക്കായി രംഗത്തെത്തി. പിന്നീടുള്ള വര്‍ഷങ്ങളില്‍ ആര്‍ബിഇ-2 റഡാറുകളുടെ ശേഷി തെയ്ല്‍സ് വലിയതോതില്‍ ഉയര്‍ത്തി.

ഇന്ത്യക്ക് ലഭിച്ചിരിക്കുന്ന വിമാനങ്ങളിലെ റഡാറുകള്‍ ദുര്‍ഘട ഹിമാലയ മേഖലയെ പ്രത്യേകം പരിഗണിച്ച് അപ്‌ഡേറ്റ് ചെയ്തവയാണ്. ശത്രുവിന്റെ ഏത് ചലനവും പിടിച്ചെടുക്കാന്‍ റഫേലിന് സാധിക്കുമെന്ന് ചുരുക്കം.

മാരീചശബ്ദം

വ്യാജ റഡാര്‍ പ്രതിധ്വനികള്‍ പ്രക്ഷേപണം ചെയ്ത് ശത്രു റഡാറുകളെ കബളിപ്പിക്കാനും ശത്രുവിനെ ആശങ്കപ്പെടുത്താനും റഫേലിന് ശേഷിയുണ്ട്. ആക്ടീവ് കാന്‍സലേഷന്‍ സാങ്കേതിക വിദ്യയാണ് ഈ കരുത്ത് പകരുന്നത്. ദസ്സോ ഏവിയേഷനും തെയ്ല്‍സും ചേര്‍ന്ന് വികസിപ്പിച്ച ‘സ്‌പെക്ട്ര’ ഇന്റഗ്രേറ്റഡ് ഇലക്ട്രോണിക് വാര്‍ഫെയര്‍ സൂട്ട്, ലേസര്‍, ഇന്‍ഫ്രാറെഡ്, ഇലക്ട്രോമാഗ്നറ്റിക് ഭീഷണികളെക്കുറിച്ച് ജാഗ്രതാ നിര്‍ദേശം നല്‍കുകയും ശത്രു മിസൈലുകള്‍ റഡാറുകള്‍ എന്നിവയെപ്പറ്റി വിവരങ്ങള്‍ നല്‍കുകയും ചെയ്യും.

ഇന്ത്യക്ക് വൈകാതെ റഷ്യയില്‍ നിന്ന് ലഭിക്കുന്ന എസ് 400 ട്രയംഫ് വ്യോമ പ്രതിരോധ സംവിധാനവും റഫേലും ഒരേ ഫ്രീക്വന്‍സിയില്‍ പ്രവര്‍ത്തിപ്പിക്കാന്‍ സാധിക്കും. രണ്ട് സംവിധാനങ്ങളുടെയും കരുത്തും ശേഷിയും ഇതോടെ പല മടങ്ങ് വര്‍ധിക്കും.

ക്രൂയിസ് മിസൈലുകള്‍

സ്‌കാല്‍പും ബ്രഹ്മോസും അടക്കമുള്ള ക്രൂയിസ് മിസൈലുകള്‍ താഴ്ന്നുപറന്ന് വിക്ഷേപിക്കാനുള്ള ശേഷി റഫേലിന് ചൈനയുടെ പ്രതിരോധ സംവിധാനങ്ങള്‍ക്ക് മേല്‍ മേല്‍ക്കൈ നേടിത്തരും. പുതുതലമുറ (എന്‍ജി) ബ്രഹ്മോസ് ശബ്ദാതിവേഗ മിസൈലുകള്‍ക്ക് 500 കിലോമീറ്ററിലേറെയാണ് ദൂരപരിധി. എസ് 400 ന്റെ പ്രതിരോധ പരിധിയായ 400 കിലോമീറ്ററിന് പുറത്തു നിന്നുകൊണ്ട് ബ്രഹ്മോസ് വിക്ഷേപിക്കാന്‍ റഫേലിനാവും. വൈദ്യുത കാന്തിക തരംഗങ്ങളില്‍ (ഇഎംപി) പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്ന ആണവ പോര്‍മുന ഇതിനായി വികസിപ്പിക്കണമെന്നു മാത്രം. എസ് 400 ലെ പാന്റ്‌സിര്‍, തോര്‍ മിസൈല്‍ പ്രതിരോധ സംവിധാനങ്ങളെ വെല്ലാനുള്ള ശേഷി ബ്രഹ്മോസിനുണ്ട്.

മെച്ചപ്പെടാന്‍ ഇനിയുമേറെ

ഇതൊക്കെയാണെങ്കിലും തങ്ങളുടെ കൈയില്‍ കിട്ടുന്ന 36 റഫേല്‍ യുദ്ധവിമാനങ്ങളില്‍ ഏറെ കൂട്ടിച്ചേര്‍ക്കലുകള്‍ ഇന്ത്യ നടത്തേണ്ടിവരും. ഇരുമുഖ യുദ്ധം (ഒരേ സമയം പാക്, ചൈനീസ് അതിര്‍ത്തികളില്‍) ഉണ്ടായാല്‍ മേല്‍ക്കൈ നേടാന്‍ ഇത് അത്യാവശ്യമാണ്. വിമാനത്തിനെതിരെ പ്രയോഗിക്കപ്പെടുന്ന ആന്റിഎയര്‍ക്രാഫ്റ്റ് മിസൈലുകളെയും ആന്റിബാലിസ്റ്റിക് മിസൈലുകളെയും കബളിപ്പിക്കാനായി കൂടുതല്‍ മെച്ചപ്പെട്ട പാസീവ്, ആക്റ്റീവ് ഡീകോയ് സംവിധാനങ്ങള്‍ (വ്യാജ ടാര്‍ഗറ്റുകള്‍) സ്‌പെക്ട്രയില്‍ അനുയോജിപ്പിക്കണം. എസ് 400 വിക്ഷേപിക്കുന്ന അനേകം മിസൈലുകളെ വഴിതിരിച്ചു വിടാന്‍ കൂടുതല്‍ ഡീകോയ്കള്‍ ആവശ്യമാണ്.

കൂടുതല്‍ മെച്ചപ്പെട്ട ആര്‍ബിഇ 2 എഇഎസ്എ റഡാര്‍ സംവിധാനം ഫ്രാന്‍സ് വികസിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്. ഇത് ഇന്ത്യന്‍ വ്യോമസേനയുടെ റഫാലുകള്‍ക്ക് മിഡ് ലൈഫ് അപ്‌ഗ്രേഡ് പ്രോഗ്രാമിന്റെ ഭാഗമായി ലഭിക്കുമെന്ന് ഉറപ്പാക്കണം. വടക്കുകിഴക്കന്‍ സംസ്ഥാനങ്ങളില്‍ നിന്ന് പറന്നുയരുന്ന റഫേലുകള്‍ അതിര്‍ത്തിയോട് ചേര്‍ന്ന് ചൈന സ്ഥാപിക്കുന്ന ട്രയംഫുകളുടെ കണ്ണില്‍ പെടാതിരിക്കാന്‍ ഡിആര്‍ഡിഒയും വിവിധ ഗവേഷണ വിഭാഗങ്ങളും ചേര്‍ന്ന് നിര്‍മിച്ച സംയുക്ത ഇലക്ട്രോണിക് വാര്‍ഫെയര്‍ സ്യൂട്ട്‌സ് പോലെ ഭൗമ ബന്ധിത റഡാര്‍ ജാമറുകള്‍ ഈ മേഖലകളില്‍ വ്യാപകമായി നിരത്തേണ്ടതുണ്ട്. റഫേല്‍ പൈലറ്റിന് കോക്ക്പിറ്റിലിരുന്ന് നിയന്ത്രിക്കാനാവുന്ന ഡ്രോണ്‍ ശൃംഖലയും (യുസിഎവി) സജ്ജമാക്കണം. ട്രയംഫിന്റെ റഡാര്‍ പരിധിയിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുന്നതിന് മുന്‍പ് ഇവ പറത്തിക്കൊണ്ട് സാഹചര്യങ്ങള്‍ വിശകലനം ചെയ്യാനും ആക്രമണത്തെ വഴി തെറ്റിക്കാനും സാധിക്കും.

ഡിആര്‍ഡിഒ വികസിപ്പിച്ച ഘാതക് യുസിഎവികള്‍ റഫേലിന് കൂട്ടാകും. അവസാനമായി വിയറ്റ്‌നാമും ജപ്പാനുമടക്കം ചൈനയുമായി ഉടക്കി നില്‍ക്കുന്ന രാജ്യങ്ങളുമായി ഇന്ത്യ ഒരു ധാരണയിലെത്തണം. റഫേലിന് ലാന്‍ഡ് ചെയ്യാനും ഇന്ധനം നിറയ്ക്കാനുമുള്ള അനുമതി ഈ രാജ്യങ്ങളില്‍ നിന്നു ലഭിച്ചാല്‍ പസഫിക് മേഖലയിലൂടെയും ഇന്ത്യക്ക് ആക്രമണം സാധ്യമാകും. എസ് 400 ട്രയംഫ് രാജ്യത്തിനു ചുറ്റും സ്ഥാപിക്കുകയെന്നത് നിലവില്‍ ചൈനയെ സംബന്ധിച്ച് സാധ്യമല്ല. വടക്കുകിഴക്കന്‍ അതിര്‍ത്തിയില്‍ ട്രയംഫ് സൃഷ്ടിക്കുന്ന ഭീഷണിയില്‍ നിന്നൊഴിവായി ആവശ്യമെങ്കില്‍ ചൈനയുടെ ഹൃദയത്തില്‍ തന്നെ ആക്രമണം നടത്താന്‍ ഇത് ഇന്ത്യക്ക് അവസരമൊരുക്കും. ഏറ്റവും മികച്ച പദ്ധതിയും ഇതുതന്നെയാണ്.

നവകേരള വാദം പ്രസക്തമാകുന്ന ഒരു കാലഘട്ടത്തിലൂടെയാണ് നാം കടന്നു പോകുന്നത്. കഴിഞ്ഞ മൂന്നു വര്‍ഷങ്ങളായി കേരളം അഭിമുഖീകരിക്കുന്ന പ്രതിസന്ധികള്‍ സമാനതകളില്ലാത്തതാണ്. ഒരു പക്ഷേ ചരിത്രമെടുത്തു നോക്കിയാല്‍ ഇത്തരമൊരു സാമൂഹ്യ, സാമ്പത്തിക പ്രതിസന്ധികളിലൂടെ കടന്നുപോന്ന മറ്റൊരു സമയവും ഉണ്ടായിട്ടില്ല എന്നുതന്നെ കാണാം. പ്രതിസന്ധികളും വിഷമഘട്ടങ്ങളും നമ്മെ ഉറച്ചു ചിന്തിക്കാന്‍ പ്രേരിതമാക്കുന്നു. അത്തരമൊരു ചിന്തയുടെ മിന്നലൊളിയില്‍ നിന്നുമാണ് നവകേരള വാദം എന്നിലേക്ക് കടന്നുവരുന്നത്.

കേരളപ്പിറവി തൊട്ട് ഇന്നുവരെ ലോകത്തിന് മുന്നില്‍ ഉയര്‍ത്തിക്കാട്ടുവാന്‍ കഴിയുന്ന ഒരുപാട് നേട്ടങ്ങള്‍ നമ്മള്‍ സ്വന്തമാക്കിയിട്ടുണ്ട്. പരിമിതമായ സാമ്പത്തിക സ്രോതസ്സുകള്‍ക്കുള്ളില്‍ നിന്ന് ഇത്തരം നേട്ടങ്ങള്‍ സമ്പാദിക്കുക എളുപ്പമല്ല. സാമൂഹ്യ രാഷ്ട്രീയ വ്യവസ്ഥിതികളില്‍ സമൂലമായ മാറ്റങ്ങള്‍ കൊണ്ടുവരാന്‍ നമുക്കു കഴിഞ്ഞു എന്നതും വിസ്മരിക്കാവുന്ന വസ്തുതകളല്ല. ഇത്തരം മാറ്റങ്ങളെ എണ്ണിയെണ്ണി വിവരിക്കുകയും അവയുടെ കാരണക്കാര്‍ ആരെന്നു വിശകലനം ചെയ്യുകയുമല്ല ഈ ലേഖനത്തിന്റെ ഉദ്ദേശം എന്നുള്ളതു കൊണ്ട് അതിനായി മുതിരുന്നില്ല.

ചിതലരിച്ച ഉത്തരം

ചുമരുകള്‍ക്ക് കടുംനിറങ്ങള്‍ നല്കി പുതുമ കാക്കുവാന്‍ നമുക്കെപ്പോഴും സാധിക്കുന്നുവെങ്കിലും ചിതലരിച്ച ഉത്തരം താങ്ങിനിര്‍ത്തുന്ന മേല്‍ക്കൂര എപ്പോള്‍ വേണമെങ്കിലും തലയിലേക്ക് ഇടിഞ്ഞു വീഴാം എന്ന പാകത്തിനാണ് നില്‍പ്പ്. ക്ഷയിച്ച ഒരില്ലത്തിന്റെ അവസ്ഥയിലാണ് കേരളം എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ അതില്‍ അതിശയോക്തിയില്ല. പ്രതാപം ഉണ്ടെങ്കിലും കാര്യമെന്തെങ്കിലും കാണണമെങ്കില്‍ കടം വാങ്ങണം എന്ന അവസ്ഥ. കടത്തിന് മേല്‍ കടവും അതിനു മേല്‍ പലിശയുമൊക്കെയുമായി നമ്മള്‍ ആഘോഷപൂര്‍വ്വം ദിനങ്ങള്‍ കൊണ്ടാടുകയാണ്.

പാരമ്പര്യ വരുമാന സ്രോതസ്സുകള്‍

മദ്യത്തേയും ലോട്ടറിയേയും ടൂറിസത്തേയും ചുറ്റിപറ്റിയാണ് പതിറ്റാണ്ടുകളായി നാം നിലനിന്നു പോരുന്നത്. ഇവയില്‍ ഏതെങ്കിലും സ്രോതസ്സില്‍ നിന്നുമുള്ള വരുമാനം നിലച്ചാല്‍ ഖജനാവ് ശൂന്യമായിത്തുടങ്ങും. പിന്നെ കടം വാങ്ങാതെ മുന്നോട്ടു പോകാന്‍ സാധിക്കാതെ വരും. പുതിയ മികച്ച വരുമാന സ്രോതസ്സുകള്‍ കണ്ടെത്താനോ അത് വളര്‍ത്താനോ നമുക്ക് സാധിച്ചിട്ടില്ല എന്നതാണ് കേരളത്തിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ബലഹീനത.

ഇതിന്റെ ഭീകരമായ അവസ്ഥയാണ് ഈ കൊറോണക്കാലത്ത് നാം കണ്ടത്. സംസ്ഥാനം നിശ്ചലമായതോടെ ഖജനാവ് കാലിയായിത്തുടങ്ങി. കരുതി വെച്ചതൊന്നും നമ്മുടെ കയ്യിലില്ല. കാര്യങ്ങള്‍ നടക്കണമെങ്കില്‍ കടം വാങ്ങണം അല്ലെങ്കില്‍ സുമനസ്സുകളുടെ കാരുണ്യം വേണം. പല അനുകൂല ഘടകങ്ങളുണ്ടെങ്കിലും സ്വയം പര്യാപ്തമായ, സമ്പന്നമായ ഒരു സംസ്ഥാനമായി മാറുവാന്‍ എന്തുകൊണ്ട് ഇതുവരെ നമുക്ക് സാധിച്ചില്ല?

സ്വയം വിമര്‍ശനം അത്യാവശ്യം

ഇങ്ങനെയാണോ കേരളം മുന്നോട്ട് പോകേണ്ടത് എന്ന് നാം ചിന്തിക്കണം? ഇത് രാഷ്ട്രീയമായി ചിന്തിക്കുകയും ഇതുവരെ ഭരിച്ചവരുടെ ചുമരില്‍ പഴി കെട്ടിവെക്കുകയും ചെയ്യുവാനുള്ള ഒരു ചര്‍ച്ചയല്ല. ചിലപ്പോള്‍ ഇത്തരമൊരു നവകേരള വാദത്തില്‍ ഒളിച്ചിരിക്കുന്ന അത്തരം രാഷ്ട്രീയ മാനങ്ങളെ ഭയന്നാവാം പലരും ഇത്തരം കാര്യങ്ങള്‍ തുറന്നു പറയുകയോ എഴുതുകയോ ചെയ്യാത്തത്. മറ്റുള്ളവരില്‍ പഴി ചാരി പരസ്പ്പരം വിഴുപ്പലക്കുന്നതിനു പകരം ഇത്തരമൊരു അവസ്ഥക്ക് ഞാനും നിങ്ങളും ഉള്‍പ്പെടെയുള്ള ഓരോ മലയാളിയും ഉത്തരവാദിയാണ് എന്നുതന്നെ വിമര്‍ശനാത്മകമായി ചിന്തിക്കണം.

എന്തുകൊണ്ട് സ്വന്തം കാലില്‍ നില്ക്കുവാന്‍ കഴിയുന്നില്ല?

സമഗ്രമായ കാഴ്ചപ്പാട് നമുക്കില്ല എന്നതാണ് കാരണം. ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും മികച്ച മാനവവിഭവശേഷിയുള്ള പ്രദേശമെന്ന് വാഴ്ത്തിപ്പാടുന്ന നമ്മള്‍ ഇന്നുവരെ അതിന്റെ അനന്ത സാദ്ധ്യതകള്‍ എങ്ങിനെ ഉപയോഗപ്പെടുത്തും എന്ന് ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ടോ? ഭൂമിയിലെ ഏറ്റവും മനോഹരമായ ഭൂപ്രദേശങ്ങളിലൊന്നായ കേരളം അതിന്റെ വിനോദ വ്യവസായ സാദ്ധ്യതകള്‍ എങ്ങനെ ഉപയോഗപ്പെടുത്താന്‍ സാധിക്കും എന്ന് പഠിച്ചിട്ടുണ്ടോ? കേവലമായ ഇടുങ്ങിയ കാഴ്ച്ചപ്പാടുകള്‍ക്കപ്പുറം വിശാലമായ, പ്രാവര്‍ത്തികമാക്കുവാന്‍ കഴിയുന്ന സാമ്പത്തിക ദര്‍ശനങ്ങള്‍ നമുക്കാവശ്യമാണ്.

”എല്ലാമറിയുന്നവര്‍” എന്ന വികലമായ മനോനില നാം പേറുന്നുണ്ട്. ഇത്തരം കാര്യങ്ങള്‍ ശാസ്ത്രീയമായി പഠിക്കുവാന്‍ ആരെയെങ്കിലും ഏല്‍പ്പിച്ചാല്‍ ഉടനെ വിവാദങ്ങള്‍ ആരംഭിക്കുകയായി. പരസ്പരം ചെളിവാരിയെറിഞ്ഞ് ഒന്നും ഒരിടത്തും എത്തിക്കാതെ നമ്മള്‍ ശ്രദ്ധിക്കും. കാരണം സംസ്ഥാനത്തിന്റെ താല്‍പ്പര്യങ്ങള്‍ക്ക് മുകളില്‍ രാഷ്ട്രീയ താല്പ്പര്യങ്ങള്‍ സൂക്ഷിക്കുന്ന ഒരു സംസ്‌കാരം ഇവിടെ രൂപപ്പെട്ടു കഴിഞ്ഞു. അത് തുടച്ചു മാറ്റുക എളുപ്പമല്ല. നവകേരള വാദവുമായി യുവതലമുറ ഉയര്‍ന്നു വരേണ്ടതിന്റെ പ്രസക്തി ഇവിടെയാണ്.

നവ കേരളം വേണം

ആരുടെ മുന്‍പിലും കൈ നീട്ടാതെ മുന്നോട്ടു പോകാന്‍ നമുക്ക് കഴിയുന്ന ഒരു ഭാവിയെ സൃഷ്ട്ടിച്ചെടുക്കണം. ചരിത്രത്തില്‍ സംഭവിച്ചതൊക്കെ എണ്ണിപ്പറഞ്ഞ് പരസ്പരം തല്ലുപിടിക്കുന്ന രാഷ്ട്രീയ സംസ്‌കാരം മാറി കേരളത്തിന്റെ ഭാവി ഞങ്ങള്‍ എങ്ങിനെയാണ് കൈകാര്യം ചെയ്യുവാന്‍ പോകുന്നത് എന്ന് വ്യക്തമായി പറയാന്‍ രാഷ്ട്രീയക്കാര്‍ തയ്യാറാവണം. ചര്‍ച്ചകള്‍ നടക്കേണ്ടത് അത്തരം കാര്യങ്ങളിലല്ലേ? മുപ്പതോ നാല്‍പ്പതോ വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് മുന്‍പ് സംഭവിച്ചതൊക്കെ പറഞ്ഞ് സമയം കളയാമെന്നതല്ലാതെ അതുകൊണ്ട് ഭാവികേരളത്തിന് എന്ത് മെച്ചം?

നവകേരളത്തിനായി ഓരോരുത്തരും എന്തുചെയ്യും എന്നതില്‍ വാദപ്രതിവാദങ്ങള്‍ നടക്കട്ടെ. അതിലൂന്നിയ നയപരിപാടികള്‍ക്ക് പാര്‍ട്ടികള്‍ രൂപം നല്കട്ടെ. അതൊരു സമഗ്ര നയപദ്ധതി ആവണം. ഞങ്ങള്‍ അധികാരത്തില്‍ കയറിയാല്‍ കേരളത്തിന് പുതിയ വരുമാന സ്രോതസുകള്‍ എങ്ങിനെ സൃഷ്ട്ടിക്കും എന്ന് അവര്‍ പറയട്ടെ. കടം എങ്ങിനെ കൊടുത്തു തീര്‍ക്കുമെന്നും കേരളത്തെ സ്വയം പര്യാപ്തമാക്കുവാനുള്ള തന്ത്രങ്ങള്‍ എന്തെന്നും അവര്‍ വിശദീകരിക്കട്ടെ.

1970 ല്‍ എന്ത് സംഭവിച്ചു?

ടെലിവിഷന്‍ സംവാദങ്ങളിലും ഇലക്ഷന്‍ കാലത്തെ പ്രസംഗങ്ങളിലും സാധാരണ നമ്മള്‍ കേള്‍ക്കാറുള്ള വാചകങ്ങളാണ് ഇതുപോലുള്ളവ. എന്ത് സംഭവിച്ചാല്‍ എന്ത്? ഇനിയെന്ത് സംഭവിക്കും എന്നുള്ളതാണ് പ്രധാനം. നമ്മെ ഭൂതകാലത്തിലും വര്‍ത്തമാനകാലത്തിലും തളച്ചിടാനാണ് ശ്രമം. വര്‍ത്തമാനകാലത്തെ യാഥാര്‍ത്ഥ്യങ്ങള്‍ മനസിലാക്കി ഭാവിയെ കരുപ്പിടിപ്പിക്കുവാനല്ല ശ്രമിക്കുന്നത്. മറിച്ച് ഭാവിയെക്കുറിച്ച് പ്രത്വേക രൂപമൊന്നുമില്ല അപ്പോള്‍ തര്‍ക്കം ഭൂതകാലത്തിലും വര്‍ത്തമാനകാലത്തിലും തളച്ചിടും. മയക്കുമരുന്നിനടിമപ്പെട്ട ഒരാളെപ്പോലെ നാം അതിനടിമപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

ഞങ്ങള്‍ക്ക് കേരളത്തെക്കുറിച്ചുള്ള രൂപഭദ്രമായ രൂപരേഖ ഇതാണ് എന്ന് കൃത്യമായി ആരെങ്കിലും പറയുന്നുണ്ടോ? ചുറ്റും കിടക്കുന്ന ചെളിവാരി പരസ്പരം എറിയുന്ന സുഖം അതിനുണ്ടാവില്ല. അല്പ്പം ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള ഏര്‍പ്പാടാണ്. അത്തരമൊരു ദീര്‍ഘദൂര കാഴ്ചപ്പാട് ആര്‍ക്കുണ്ട്? ദാര്‍ശനികരുടെ അഭാവം തന്നെയാണ് കേരളത്തിന്റെ ശാപം.

നവകേരള വാദം

ഭൂതത്തെ നിങ്ങള്‍ ചുമന്നു നടന്നു കൊള്ളൂ. പക്ഷെ കേരളത്തിന്റെ ഭാവി എന്താണ്? അതില്‍ നിങ്ങള്‍ക്ക് വ്യക്തമായ ധാരണയുണ്ടോ? കേരളത്തിന്റെ സാമ്പത്തിക സ്ഥിതി മെച്ചപ്പെടുത്തുവാനുള്ള എന്തെങ്കിലും പ്ലാന്‍ കയ്യിലുണ്ടോ? തൊഴിലില്ലാത്ത ചെറുപ്പക്കാര്‍ക്ക് തൊഴില്‍ നല്‍കുവാന്‍ എന്തെങ്കിലും പദ്ധതികള്‍ക്ക് രൂപം നല്‍കുന്നുണ്ടോ? പുതിയ സാമ്പത്തിക സ്രോതസ്സുകള്‍ എങ്ങിനെ തുറക്കും? കേരളം സ്വയം പര്യാപ്തമാക്കുവാനുള്ള വ്യക്തമായ രൂപരേഖ എന്താണ്? ഞങ്ങളെ നിങ്ങള്‍ എങ്ങോട്ടാണ് നയിക്കാന്‍ പോകുന്നത്?

ഉത്തരം ആവശ്യമാണ്. കടം കയറി മുടിയുന്ന ഒരു സംസ്ഥാനമാണോ നമ്മുടെ വരും തലമുറകള്‍ക്ക് നാം കൈമാറേണ്ട സമ്മാനം. ആധുനിക സാമ്പത്തിക ശാസ്ത്രവും മാനേജ്മന്റുമൊക്കെയുള്ള വഴികാട്ടുന്ന ഒരു കാലഘട്ടത്തില്‍ ജീവിച്ച പ്രാകൃത മനുഷ്യരെപ്പോലെ പുതുതലമുറ നമ്മെ വിലയിരുത്തും. ഭൂതകാലത്തിലെ നിറംകെട്ട കാഴ്ച്ചകളിലാണോ ഭാവിതലമുറ അഭിരമിക്കേണ്ടത്? പ്രളയവും രോഗവും മറ്റ് ദുരന്തങ്ങളും അലട്ടുമ്പോള്‍ ജനങ്ങളെ കാക്കുവാന്‍ സംസ്ഥാനത്തിന്റെ മടിശീലക്ക് കനം വേണം. അതിലേക്ക് കേരളത്തെ വളര്‍ത്താന്‍ കഴിവുള്ളവര്‍ ആരുണ്ട്? വികസനവും സ്വയം പര്യാപ്തതയും തോളോട് തോള്‍ ചേര്‍ന്ന് പോവുക തന്നെ വേണം.

അണികള്‍ നേതാക്കളോട് ചോദിച്ചു തുടങ്ങണം ”നമ്മള്‍ കേരളത്തിന്റെ ഭാവിക്ക് വേണ്ടി എന്ത് ചെയ്യാന്‍ പോകുന്നു? എന്താണ് നമ്മുടെ പ്ലാന്‍?”

ചര്‍ച്ചകള്‍ ഭാവിയെക്കുറിച്ചാവട്ടെ. ഭാവികേരളത്തില്‍ കേന്ദ്രീകൃതമായ ഒരു നവകേരള വാദം ഉയര്‍ന്നു വരട്ടെ.